Education In early republican period: Legitimacy of the new regime and “nation manners”
Article Sidebar
Published
Dec 18, 2015
Main Article Content
Abstract
In 1923 with the proclamation of the Republic began a new era. One of the main issues of this period has been to provide the legitimacy of the new regime. Corresponds to the specified purpose education has tried to take advantage of the functional direction. The secular nature of the winning educational institutions, described the principles of the new regime and the real salvation were stated to be realized by obedience to political power and these principles. In this way, both have tried to create a Turkish nation and commitment to the political power of the shaped by a "manners" the emphasis is prominent.
Keywords: Education, Early Republican Period, National Education, The New Regime.
Downloads
Download data is not yet available.
Article Details
Section
Articles
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
- Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
- Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
- Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access).
References
Akyüz, Y. (1999). Türk Eğitim Tarihi, İstanbul, Pegem Akademi Yayıncılık.
Altun, F. (2011). Modernleşme Kuramı Eleştirel Bir Giriş, İstanbul, Küre Yayınları.
Atatürk Araştırma Merkezi (1997). Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri II, Ankara.
Atatürk’ün Maarife Ait Direktifleri (1985). İstanbul, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Başgöz, İ. (1999). Türkiye’nin Eğitim Çıkmazı ve Atatürk, 2. basım, Ankara, Kültür Bakanlığı Yayınları.
Canatan, K. (1985). Bir Değişim Süreci Olarak Modernleşme, İstanbul, İnsan Yayınları.
Çetin, H. (2003). Modernleşme ve Modernleşme Krizleri, Ankara, Siyasal Kitabevi.
Çiğdem, A. (2001). Taşra Epiği “Türk” İdeolojileri ve İslâmcılık, İstanbul, Birikim Yayınları.
Dursun, D. (2007). Türkiye’nin Dönüşüm Süreci, Dinamikleri ve Genel Özellikleri, Dönüşüm Sürecindeki Türkiye Aktörler, Alanlar, Sorunlar, Ed. Davut Dursun, Burhanettin Duran ve Hamza Al, İstanbul, Alfa Basım Yayım.
Eskicumalı, A. (2003). Eğitim ve Toplumsal Değişme: Türkiye’nin Değişim Sürecinde Eğitimin Rolü, 1923-1946, Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 19(2), 15-29.
Gökalp, Z. (1972). Milli Terbiye ve Maarif Meselesi, 2. basım, Ankara.
Gökçe, F. (2009). Değişme Sürecinde Devlet ve Eğitimi, 5. basım, Ankara, Pegem Akademi.
Heper, M. (1974). Bürokratik Yönetim Geleneği, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Kandiyoti, D. (1999). Modernin Cinsiyeti: Türk Modernleşmesi Araştırmalarında Eksik Boyutlar, Ed. S. Bozdoğan & R. Kasaba, Türkiye’de Modernleşme ve Ulusal Kimlik, 2. basım, İstanbul, Tarih Vakfı Yayınları.
Kara, İ. (2000). Din ile Devlet Arasında Sıkışmış Bir Kurum: Diyanet İşleri Başkanlığı, M.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18, 29-55.
Karagözoğlu, G. (1985). Atatürk’ün Eğitim Savaşı, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, C: XI, No: 4.
Küken, G. (2006). Türkiye’de Eğitim Felsefesi, Türkiye’de Eğitim Bilimleri: Bir Bilanço Denemesi, Ed. Muhsin Hesapçıoğlu & Alpaslan Durmuş, Ankara, Nobel Yayınları.
Nodia, G. (1998). Milliyetçilik ve Demokrasi, Çev. Eralp Yalçın, Türkiye Günlüğü, 50, 102–117.
Sakaoğlu, N. (1985). Eğitim Tartışmaları, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi 2, İstanbul, İletişim Yayınları.
Serter, N. ( 1994). Türkiye’nin Toplumsal Yapısı, İstanbul, Filiz Kitabevi.
Tekeli, İ. (1985). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Eğitim Sistemindeki Değişmeler, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi 2, İstanbul, İletişim Yayınları.
Tekeli, İ., & İlkin, S. (2003). Cumhuriyetin Harcı, Birinci Kitap, Köktenci Modernitenin Doğuşu, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Tekeli, İ., & İlkin, S. (2004). Cumhuriyetin Harcı, İkinci Kitap, Köktenci Modernitenin Ekonomik Politikasının Gelişimi, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Tekeli, İ., & İlkin, S. (2004). Cumhuriyetin Harcı, Üçüncü Kitap, Modernitenin Altyapısı Oluşurken, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Altun, F. (2011). Modernleşme Kuramı Eleştirel Bir Giriş, İstanbul, Küre Yayınları.
Atatürk Araştırma Merkezi (1997). Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri II, Ankara.
Atatürk’ün Maarife Ait Direktifleri (1985). İstanbul, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Başgöz, İ. (1999). Türkiye’nin Eğitim Çıkmazı ve Atatürk, 2. basım, Ankara, Kültür Bakanlığı Yayınları.
Canatan, K. (1985). Bir Değişim Süreci Olarak Modernleşme, İstanbul, İnsan Yayınları.
Çetin, H. (2003). Modernleşme ve Modernleşme Krizleri, Ankara, Siyasal Kitabevi.
Çiğdem, A. (2001). Taşra Epiği “Türk” İdeolojileri ve İslâmcılık, İstanbul, Birikim Yayınları.
Dursun, D. (2007). Türkiye’nin Dönüşüm Süreci, Dinamikleri ve Genel Özellikleri, Dönüşüm Sürecindeki Türkiye Aktörler, Alanlar, Sorunlar, Ed. Davut Dursun, Burhanettin Duran ve Hamza Al, İstanbul, Alfa Basım Yayım.
Eskicumalı, A. (2003). Eğitim ve Toplumsal Değişme: Türkiye’nin Değişim Sürecinde Eğitimin Rolü, 1923-1946, Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 19(2), 15-29.
Gökalp, Z. (1972). Milli Terbiye ve Maarif Meselesi, 2. basım, Ankara.
Gökçe, F. (2009). Değişme Sürecinde Devlet ve Eğitimi, 5. basım, Ankara, Pegem Akademi.
Heper, M. (1974). Bürokratik Yönetim Geleneği, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Kandiyoti, D. (1999). Modernin Cinsiyeti: Türk Modernleşmesi Araştırmalarında Eksik Boyutlar, Ed. S. Bozdoğan & R. Kasaba, Türkiye’de Modernleşme ve Ulusal Kimlik, 2. basım, İstanbul, Tarih Vakfı Yayınları.
Kara, İ. (2000). Din ile Devlet Arasında Sıkışmış Bir Kurum: Diyanet İşleri Başkanlığı, M.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18, 29-55.
Karagözoğlu, G. (1985). Atatürk’ün Eğitim Savaşı, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, C: XI, No: 4.
Küken, G. (2006). Türkiye’de Eğitim Felsefesi, Türkiye’de Eğitim Bilimleri: Bir Bilanço Denemesi, Ed. Muhsin Hesapçıoğlu & Alpaslan Durmuş, Ankara, Nobel Yayınları.
Nodia, G. (1998). Milliyetçilik ve Demokrasi, Çev. Eralp Yalçın, Türkiye Günlüğü, 50, 102–117.
Sakaoğlu, N. (1985). Eğitim Tartışmaları, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi 2, İstanbul, İletişim Yayınları.
Serter, N. ( 1994). Türkiye’nin Toplumsal Yapısı, İstanbul, Filiz Kitabevi.
Tekeli, İ. (1985). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Eğitim Sistemindeki Değişmeler, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi 2, İstanbul, İletişim Yayınları.
Tekeli, İ., & İlkin, S. (2003). Cumhuriyetin Harcı, Birinci Kitap, Köktenci Modernitenin Doğuşu, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Tekeli, İ., & İlkin, S. (2004). Cumhuriyetin Harcı, İkinci Kitap, Köktenci Modernitenin Ekonomik Politikasının Gelişimi, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Tekeli, İ., & İlkin, S. (2004). Cumhuriyetin Harcı, Üçüncü Kitap, Modernitenin Altyapısı Oluşurken, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.